بررسی عملکرد، صفات مورفولوژیکی و کیفیت علوفه در 19 اکوتیپ از گونه مرتعی agropyron cristatum در شرایط کشت آبی و دیم در منطقه خجیر تهران

به­منظور بررسی عملکرد و کیفیت علوفه، 19 اکوتیپ از گونه مرتعی  agropyron cristatumدر دو آزمایش دیم و آبی در ایستگاه خجیر تهران در طی سالهای 85-1386 در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار کشت شدند و صفات، قدرت رویش بذر، ارتفاع، تاریخ گلدهی و گرده­افشانی، عملکرد علوفه، و 5 صفت کیفی شامل: درصد قابلیت هضم، درصد پروتئین خام، درصد کربوهیدرات­های محلول در آب، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (adf) و خاکستر کل مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب داده­های دو آزمایش نشان داد که تفاوت بین دو شرایط کشت برای عملکرد و صفات مورفولوژیکی در سطح احتمال 1% معنی­دار بود، ولی از لحاظ کیفیت علوفه تفاوتی بین دو محیط مشاهده نشد. به­نحوی­که تفاوت بین اکوتیپ­ها و اثر متقابل اکوتیپ در محیط برای کلیه صفات معنی­دار بود. به­طوری­که اکوتیپ های 8p208 (اصفهان) و 4p4056 (گرگان) به­ترتیب با عملکرد 1240 و 1336 کیلوگرم در هکتار، در شرایط آبی و اکوتیپ های m619 و 4p4056 و m619 با عملکرد 791 تا 901 کیلوگرم در هکتار، در شرایط دیم نسبت به سایر اکوتیپ­ها عملکرد بیشتری داشتند. در مجموع، در دو محیط، اکوتیپ­های m1722 (گرگان)، 8p208 (اصفهان) و 4p4056 (گرگان) با میانگین عملکردهای 933 تا 1021 کیلوگرم در هکتار از کیفیت علوفه بهتری نیز برخوردار بودند و به­عنوان اکوتیپ های مناسب برای علوفه­کاری در مراتع و اراضی کم­بازده مشابه شرایط آب و هوایی خجیر در استان تهران پیشنهاد شدند. ضرایب همبستگی بین عملکرد علوفه با قدرت رویش بذر مثبت و معنی­دار بود. بنابراین کربوهیدرات­های محلول در آب با قابلیت هضم همبستگی مثبت و با درصد پروتئین خام همبستگی منفی و معنی دار داشت. البته رابطه بین قابلیت هضم و ترکیبات فیبری از قبیل adf و فیبر خام منفی و معنی­دار بود